Kjaradeilan við KÍ hefur snúist fyrst og fremst um að efna samkomulag frá 2016 þess efnis að laun og önnur kjör hjá hinu opinbera séu samkeppnisfær. Sú leið sem bæði ríkissáttasemjari og Samninganefnd Sambandsins hafa lagt upp með til að leysa það er svokallað virðismat, sem stuðlar að málefnalegri, hlutlægri og samræmdri launasetningu starfa hjá sveitarfélögum.
Aðrir viðsemjendur sveitarfélaganna eru nú þegar aðilar að virðismati en með því má uppræta kerfislægan og ómálefnalegan launamun á milli markaða sem er meginmarkmið samkomulagsins frá 2016 um jöfnun lífeyrisréttinda starfsfólks á almennum og opinberum markaði og er meginkrafa Kennarasambandsins í þessari kjaralotu.
Samningar í kjaradeilu kennara og sveitarfélaga stranda fyrst og fremst á því að kennarar vilja geta sagt upp samningum á samningstíma ef þeim hugnast ekki útkoman úr þeirri virðismatsvegferð sem lagt er upp með, en halda engu að síður þeim launahækkunum umfram almennar hækkanir sem eru á borðinu sem fyrirframgreiðsla á niðurstöðu starfsmats. Samninganefnd Sambandsins vill hins vegar meiri skuldbindingu í ljósi þess að verið sé að bjóða umtalsverðar launahækkanir og getur því ekki sætt sig við að samningurinn sé uppsegjanlegur á tímabilinu.
Gagnvart kennurum er engin áhætta fólgin í virðismatinu. Sveitarfélögin hafa teygt sig langt til að koma til móts við kennara og boðið miklar launahækkanir sem samninganefnd KÍ hefur hafnað.
Samninganefnd Sambandsins ítrekar samningsvilja sinn og vonast eftir uppbyggjandi og gagnlegum samtölum við stéttarfélögin um lausn kjaradeilunnar.